Het wegseizoen vandaag geopend met een prestatieloop over 10 km. Het
werd de Koesterpas loop ten bate van het ziekenhuis in Terneuzen. Normaal (schijnt) rennen door het ziekenhuis à la VU, maar dit jaar een speciale editie. Ter gelegenheid van de aanstaande
opening van de nieuwe tunnel onder het kanaal Gent-Terneuzen voerde het parcours hier doorheen.
De Sluiskiltunnel vervangt de brug over het kanaal waar ik in totaal
ettelijke uren, misschien wel dagen, voor heb staan wachten. De brug draait zo'n 23 keer per etmaal open, en is dan 15-20 minuten per keer geblokkeerd. Het scheepvaartverkeer naar Gent heeft
voorrang, en ik heb het zelfs meegemaakt dat eer je aanschuivend in de file vooraan stond de brug voor een tweede keer werd opengedraaid. Zo'n brug, en die enorme zeeschepen, wordt leuker als je
er niet meer iedere week moet wachten.
In 1984, toen ik een zomer als stratenmaker heb gewerkt, hebben "we" de rubberstrippen in het wegdek van de brug vervangen. Als de brug dan weer dichtdraaide, mocht ik met m'n rode vlag het verkeer stopzetten om het nog eens een half uurtje te laten wachten. Heel erg leerzaam voor je vocabulaire non-verbale communicatie.
Vandaag nemen we afscheid van het brugwachten. De Sluiskiltunnel blijkt
een pittige met een hellingpercentage van 4,5%, en een lengte van 1330 meter (zonder aanloop). Vandaag rennen we eerst naar Sluiskil, om boven gekomen weer meteen de afdaling in omgekeerde
richting te starten. Mooi tunneltje!
Was wel een grappig gezicht om het lint van lopers in de polder te zien
lopen. Iedereen was verplicht om een veiligheidshesje te dragen, dus alles was geel/oranje. In plaats van startnummers bovendien iedereen het groene herinneringsvaantje als deelnamebewijs
opgespeld; het toegangskaartje voor de tunnel.
Geen officiële tijdwaarneming, maar een handgeklokte 46:36. 2015, nous
sommes partis!
Reactie schrijven